ŞİİR KALPLERDE

  Ey hayat, durup durup beni sınava sokma. Boşuna zorlayıp beni, kendini yorma. Çok bulundum ben, bu dünyanın vefasızlar sofrasında. Kaç defa kaldım tek başıma, savaşın ortasında. Elim bükülse, kolum kanadım kırılsa da hiddetinden, şiddetinden korkmam, Yüreğim hiç boyun eğmedi, bil ki eğmez asla... Ey hayat! Gönlünde yoksam hatır da sorma. Aşk ile yakıp, sınamaya çalışma. Yürekse bu yürek, yandı yanacağı kadar. Alev oldu, har oldu, kül oldu küllerinden kaç defa yeniden doğdu... Giderim, yoluma engel tanımam. Yanardağ olsan da, ateşinden korkmam... Yelkensizdim kaç okyanus, kaç deniz aştım. Dünyanın cefasıyla ömrümce uğraştım. Yaşarken ölmeyi çok defa tattım. Ölüm fermanımı yazsan da korkmam, Korkmam sevmekten, severken kaybetmekten... Kaç defa vurulur insan can evinden? Bırak git, kopsun inceldinceldiği yerden, Gönlümce yaşarım ben, ölmekten de korkmam... Ayşe Keleş

  Annem derdi ki’ "Hayatı gül bahçesi sanma, dikenleri de olacak’’... Yokuşları çok ama çok yoracak. Gün gelecek şaşıracaksın  hiç ummadıkların kalbini kırıp, canını acıtacak. Sakın pes etme, kendine, yüreğine inanırsan, mutluluk her daim kapını çalacak... Sevmek, derdi annem gönülden olmalı, zengin bir kalbi ara, bukursan dört elle sarıl sakın bırakma. Bu dünya kalmadı,  bak ne şaha ne de sultana Sonra eklerdi, Aklına, kalbine uymayana  hayır demeyi öğren, seni her halinle sever,  yürekten seven... Öyle çok sevildi çünkü annem. Beni bilmezdi, dokunsam bahar biterdi, Hayal etsem silinirdi. Hiç olmadı bekleyenim, Çok sevsem giderdi... Şimdi özlemlerin ustasıyım, hayatın öğrettiklerine hala acemi. Koca alemin içinde ben, aklımda annem. Terli terli su içmemenin anlamını, yalnızlığın iliklerine işleyen sancısını, mutluluğa neden hep geç kaldığımı Biraz geç de olsa anladım. Kaç defa inanıp, kaç defa aldandım. Düştüm yara aldım, beklemek en acısıymış gidenler dönmezmiş annem,  sen gidin

  Onu bunu şunu boşver, sımsıcak atan kalbine kulak ver. Sen değişirsen, değişir dünyan... Üzen kıran ne varsa içinde, çöpe atıver. Bırak hayallerin boyundan büyük olsun, sonsuz olsun masmavi ufkun. Karanlık gecelerde de parlasın kutup yıldızın. Umutlarını yastık, düşlerini yorgan yap. Sevilip, sevince güzelleşir hayat. Yeter ki sen yüreğine güven, her yaşta güzeldir aşk! Yık duvarlarını engellerin, çek üzerine çizgiyi geçmişin. İster yağ, ister es deli rüzgarlar gibi, bu hayat, bu yürek senin bilesin... Ne savun kendini, ne de avut seni silenleri sen de unut. Sevgi, solmayan bir çiçektir, sen yeter ki, yüreğinin kapısını açık tut... Sevdiğin hayatı yaşa, keşkelerin olmasın iyi ki lerinden fazla. Yaşadığın hayatı sev, 'An'ı yaşa, Mutluluğa sakın geç kalma... Ayşe Keleş

  Konduğun dallar kırılsa bile, kanatların var uçabilirsin. Nerede olduğun ne fark eder, kalbinin şarkısını her zaman söyleyebilirsin. Denizler, gökyüzü senin, istediğin kadar özgürce kanat çırpabilirsin. Kara kışta üşüyorsa yüreğin, sıcak iklimlere göç edebilirsin... Batmamak için hep aynı yerde çırpınıp duruyorsun. "Hayat kısa, kuşlar uçuyor" demiş şair, Kuşlar kadar da mı olamıyorsun? Ayşe Keleş